Galego
English
Castellano
Français
Deutsch
Portugués
Italiano
Julia Pardo 27740 Mondoñedo (Lugo)
Tumba de Álvaro Cunqueiro: "Eiquí xaz alguén que coa súa obra fixo que Galicia durase mil primaveras máis"
Álvaro Cunqueiro
Cemiterio vello de Mondoñedo
O Antigo Cemiterio de Mondoñedo
Manuel Leiras Pulpeiro. Poeta, médico, lexicógrafo, etnógrafo, político progresista e republicano, patriota, masón, filántropo, humanista, foi coñecido como o “médico dos pobres”
2 fotos: No Cemiterio Vello, na parte civil, pola súa condición de masón Tumba de Manuel Leiras Pulpeiro. Poema de Leiras Pulpeiro a carón da súa tumba da súa autoría (ver texto a continuación Se cando me fine…).
http://academia.gal/figuras-homenaxeadas/-/journal_content/56_INSTANCE_8klA/10157/27947
http://cadernodeantonioreigosa.eu/2015/10/dietario-de-mondonedo-25-de-outubro-de-1854/ poema musicado.
dous poemas:
Se cando me fine, as campás…
Se cando me fine, as campás
do meu lugar non me choran;
se, onde os meus, achegadiña
non abren logo, a miña cova,
e enriba dela non poñen
roseiras de rosas roxas,
ben roxas, como as que eu coido
con amor na miña horta;
que non me chamen para o ceo,
que non vou, non sendo á forza,
sen botarme antes, de noite,
pola aldea de riola,
ata que comigo pegue
quen me requira e me ouza
e faga tanguer as campás;
e que, onde quero, me poñan,
e, despois ao pé meu teña
roseiras de rosas roxas.
Cantares Gallegos
Versos 1-44.
Todos me dicen que espío,
Que logo me leva o aire;
Y-a culpa tenma un nubeiro
Que se me puxo por diante.
Con me casar como quixen,
E tel-o ceio n-a casa,
N'hay noite que non me acorde
D'as noites de muiñada.
¡Dios che pague a tua esmola,
Cariña de repinaldo!
Non che coidei que tiveses
Corazonciño tan brando.
Anque che son d'a Montaña,
Andoche ben limpa e fresca;
Que, anque che son d'a Montaña,
Non che son d'as carrachentas.
Non se acanea unha folla;
Todo esta noite está calmo;
¡Ai, quén poidera decire,
Co-a mau n-o peito, outro tanto!
¡Quén fora reichiño ruibo
Pra cantar n'a tua figueira,
Pra non salir do teu horto,
Y-aniñar n-a tua silveira!
Como te ves con camisa,
Xa coidas qu'eres grandeza;
Non sal o toxo de toxo
Por froleado que esteña.
Non quero a vida d'a vila,
Anque folgada m'a dean;
Quero ir e vir pol-os pousos
O sol y ô aire n-a aldea.
Váite, barruzo, que veño
Co-a miña mantela nova;
Váite, barruzo, d'a festa,
Que quero dar catro voltas,
Queren que queira un toupizo,
Con cara e corpo de cepo;
Y-eu busco moza galana,
E de corpiño bringuelo.
Mentras n'apadrel-o neno,
Farruco, non che perdono;
Non che perdono ¡así morras!
Xa que dixeche qu'é d'outro.
[...]
Tumba de Leiras Pulpeiro
Poema de Leiras Pulpeiro
En Memoria dos veciños asasinados en Ribadeo. Unha foto placa homenaxe no cementerio vello de Mondoñedo a sete veciños de Ribadeo e Viveiro que foron represaliados en 1936.
http://www.blogoteca.com/doural/index.php?cod=88922
Panteón de Pascual Veiga
Pascual Veiga
A carón da tumba do seu amigo Leiras Pulpeiro está a tumba do político republicano federal, xastre, industrial e alcalde de Mondoñedo, represaliado polas ditaduras de Primo de Rivera e Franco, Cándido Carreiras.
Coincidindo co 75º aniversario do seu pasamento vén de facérselle unha homenaxe e facerlle un monumento, respectuoso co espazo e sen restarlle protagonismo ao dedicado a M. Leiras.
O monumento consta dunha lápida de mármore na que van inscritos os seus datos e unha cita: “Leiras, Leiriñas! Chegou a nosa!”, en referencia á chegada da república. Sobre este soporte vai unha póla vexetal fundida en bronce, que simboliza o paso do tempo e a memoria.
