Ó abrigo do vento circio
EDUARDO PONDAL
Lugar: Casás de Nemiña
Ó abrigo do vento circio,
Sentada ó pé dos valados
Qu´hai nos Casás de Nemiña,
Os cabelos pieiteando
Cun lindo pieite d´ouro,
Que deslumbra ó miralo,
Cantaba a fada Rouriz
Cousas do tempo pasado:
“Eran Manoel Leis e Baña,
Barrentos, Lastres e os Paz,
Eran Piñeiro e Leis Busto,
Ruíz, Canosa e Currás;
Arjomil, o da Redonda,
(nunca se m´esquencerán);
Pedro Rodríguez, Ocampo,
Lourenzo e Castro Romai;
Francisco, de Castiñeira,
Cristovo, morto en agraz;
Mauro Fernández, Menecho,
Manoel Romero e Pon...al”.
Esta parte do seu canto
Ben non se poido escoitar,
(sopraba o aire mui recio
nos valados de Casás),
e, cal son de doce corda,
ó longe foi espirar.
“Lastres era de Mugía,
a areosa, a seca, a triste;
Leis era de Suxo e Ocampo
Da terra de Villarmide;
Leis Busto, de Coucieiro,
Barrentos, de Morpeguite;
De Corcubión os outros
Non eran fóra dos lindes;
Os outros, ¡ouh Bergantiños!,
Todos ti nace-los viches.
Estes foran os rapaces
Que nunca me sairán
Da memoria, porque nun tempo
Soían ben alegrar
Estes lugares qu´agora
Mui sós e tristes están.
¡Ouh rapacetes rebertes,
de tenro corpo lanzal,
e tan libres com´os corvos
do facho de Touriñán!,
nas c´lunas do meu palacio,
que baixo da terra está,
os vosos nomes garridos
para sempre hei de gravar”.
Vilela de Nemiña, Nemiña, Muxía
Neste lugar estudou Eduardo Pondal na escola que tiña un parente seu que era crego.